We krijgen geen rust, elke dag is er wel iets wat onze gedachte bezig houd.
Na intensievere informatie dij de Arbo dienst is gebleken dat uw ziektemelding van 11 mei
niet werd geaccepteerd, dus na uw verzoek aan ons op 12 mei jl. Had u minimaal 13 mei jl. uw werkzaamheden moeten hervatten, zodat wij vanaf deze datum het verzuim als ongeoorloofd verzuim registreren met de bijbehorende opschortingen.
Mijn man niet meer bij machte ook maar iets te doen, dus heb ik zelf contact opgenomen met onze advocaat, om te vragen wat ons nu te doen staat gezien mijn man deze confrontatie met dat heerschap niet meer aan kan.
Waarop zei antwoordde dat zij zelf de werkgever een antwoord zal geven op deze brief zodat mijn man dit niet nogmaals hoeft door te maken.
Zij schreef de werkgever het volgende antwoord.
Het gevolg van dit deskundigenoordeel is dat de heer Hulspas zijn werkzaamheden niet hoefde te hervatten per 13 mei 2009.
De heer H .. is namelijk van mening dat hij ook na 13 mei 2009 arbeidsongeschikt is. De heer H had zich niet per 11 mei 2009 ziek hoeven melden.
Tot op heden heeft het UWV helaas nog geen beslissing inzake het aangevraagde deskundigenoordeel genomen.
op deze manier krijgt mijn man ook totaal geen gelegenheid om een beetje tot zich zelf te komen , laat staan dat hij opgeknapt genoeg raakt om te gaan werken.
Ze zegt een brief gehad te hebben van de werkgever van mijn man, in de periode dat zij vrij was.
Bij het FNV hebben ze toen aan de werkgever laten weten dat onze advocaat een paar dagen vrij was en daarna wel zou reageren op die brief.
Dat is dan zon standaard bericht die ik zelf ook heb gekregen toen onze advocaat wel eens afwezig was als ik gemaild had naar haar.
Die brief van de werkgever dateert van 17 juni, toen zij vrij was en daar staat het volgende in.
Het bevreemd ons dan ook dat er blijkbaar na 6 weken nog steeds niets is gebeurt.
en houden ons dan ook vast aan het schrijven van 15 juni jl.
We zien de heer H .. a.s donderdag om 10.30 bij ons op kantoor.
En dat het Deskundigenoordeel zo lang op zich laat wachten, daar kunnen wij natuurlijk ook niets aan doen.
Uiteindelijk heeft onze advocaat ook vaak geprobeerd te bellen naar het UWV waar die uitslag nu bleef.
Ook zei is door het UWV dagen lang aan het lijntje gehouden en heeft toen ten einde raad ook een officiële klacht ingediend bij het UWV!
Ook onze huisarts die zag dat mijn man nu helemaal instortte heeft geprobeerd om contact te maken, hij kon het onrecht wat ons aangedaan wordt niet langer aanzien.
De advocaat heeft dezelfde dag dat zij weer op kantoor was meteen geantwoord op die brief naar de werkgever toe.
Dat antwoord luidde als volgt.
Vorenstaande heeft als gevolg dat er geen sprake mag zijn van een loonopschorting en ik verzoek u dan ook dringend voor een tijdige betaling van het volledige loon van de heer H .. zorg te dragen.
Wij kregen een kopie van deze brief van onze advocaat, zodat we het ook meteen wisten dat die uitslag er nu aankomt.
En dat er eindelijk gerechtigheid geschied, dat die arts van het UWV wel degelijk geconstateerd heeft dat mijn man ziek is en arbeidsongeschikt.
We hebben samen een traan weg gepinkt van opluchting dat er eindelijk iemand is die mijn man gewoon geloofd!
Nu is voor ons de vraag of de werkgever nu eindelijk het ziektegeld gaat storten, want we hebben geen ziektegeld meer gekregen en onze spaarpot is maar klein.
Uiteindelijk zal hij het toch nu moeten gaan betalen denken wij!
Maar zoals u in mijn verhaal ook kan lezen is deze werkgever niet zo’n beste, dus we verwachten nog wel het één en ander.
Onze advocaat heeft gezegd dat als hij niet betaald wij dat onmiddellijk door moeten geven aan haar secretaresse.
We hopen heel hard dat dit niet nodig zal zijn natuurlijk maar hebben er weinig vertrouwen in.
In deze brief staat ook dat er een kopie is gestuurd naar de werkgever en de desbetreffende arbodienst.
We weten niet wat er nu verder gaat gebeuren en wachten even af.