Ik voel mij down en dood moe, om eerlijk te zijn leeg gezogen door de dingen waar we doorheen moeten en nog steeds gaan.
Het is nu al vanaf 14 maart dat we in een  deze situatie gebracht zijn en nog steeds is er geen uitzicht.
Op dit moment zitten we ook al vanaf eind augustus zonder inkomsten, buiten onze schuld om en ik kan u verzekeren dat vreet aan een mens, zo ook aan mij.
We proberen zo goed mogelijk door alles heen te komen, en hebben gelukkig de rekeningen betaald, verder leven we van zo weinig mogelijk, ons spaargeld is nu dramatisch gezakt en we hebben niet veel speling meer.
Het valt niet mee, hoewel ik wel besef dat er meer zulke mensen zijn als wij die ook heel erg onterecht gemangeld worden door een werkgever, is het toch heel zwaar.
Onze advocaat, daar kan ik weinig over zeggen als dat hij druk met de zaak bezig is, later zal ik daar zeker meer over schrijven….hij is nog onze enigste hoop.
Al weken lang na de nieuwe aanvraag van ziekengeld voor mijn man omdat die werkgever dat verzaakt had te melden, horen we helemaal niets over die aanvraag.
Wat mij vooral bezig houd is wanneer die onzekerheid ophoud en wanneer en of er ooit gerechtigheid komt voor ons en vooral voor mijn man.
Tenslotte heeft hij zijn sporen wel verdiend door 40 jaar hard te werken en altijd na revalidatie van zijn twee hartoperaties weer opnieuw fulltime aan het werk te zijn geweest.Ons hele bestaan is onzeker geworden en steeds plopt bij mij de vraag dan ook op hoe het in godsnaam mogelijk is dat dit op deze manier allemaal kan hier in Nederland.
Niet meer weten of je de volgende maand je rekeningen nog kan betalen en of je nog eten kan kopen, na zoveel jaar is dat onverteerbaar en heel oneerlijk.
Hoe kan een mens nu na 40 jaar hard gewerkt te hebben, waarvan 18 jaar voor deze werkgever op deze manier getreiterd en getergd worden zonder dat er ergens iets is waar je, verhaal kan halen??
Ik begrijp dat niet en zal het ook nooit begrijpen dat er een klimaat gegroeid is dat een werkgever blijkbaar allerlei vieze streken kan uithalen met een werknemer zonder dat hij daarvoor ter verantwoording geroepen kan worden.
Zo ver is het in dit land al gekomen, dat de regering de werkgever te macht heeft toe bedeeld en deze de werknemer weer in de tang heeft.
Al jaren een regering die er alleen  is voor de kapitalisten en die de arbeider in de steek gelaten heeft.
Toch, iets diep van binnen in mij zegt “ik geef het niet op, ik mag het gewoon niet opgeven”, omdat……..

Zo ook de behandeling die men tegenwoordig krijgt als je ziek bent en dan met name als je een echte burn-out hebt of als je uiteindelijk zoals mijn man overspannen bent als je al maanden lang gepest word op je werk en na je ontslag aanvraag.
Dan roepen ze er de mooie nieuwe STECR Richtlijnen bij als je op consult moet komen….ook zo’n “mooie aanpassing”in de wet ( ziekenwet)
die is uitgedacht door de minister van Sociale zaken.
En dan nu weer de afgelopen weken zijn ze aan de leeftijd van de A.O.W aan het peuteren gegaan.
De A.O.W is een regeling die in het leven is geroepen door Willem Drees en waarvan gezegd werd, “Dit is Geen gunst, maar een Recht voor mensen boven de 65 jaar”.Van 1947 tot 1957 in het leven geroepen, toen heette het nog “Noodwet Ouderdomsvoorzienig”, vanaf 1957 werd dat de A.O.W.
Drees, die gezegd heeft dat het nooit meer mag gebeuren dat Ouderdom en Armoe in één adem genoemd mogen worden.
En vervolgens schuift dit kabinet ook nog eens de Pensioenuitkering erbij op die grote hoop in één adem.
Wat ik hier mee wil zeggen is dit, in de laatste jaren is het schijnbaar in de mode geraakt bij de regering om ons al onze sociale zekerheden af te nemen.
En de Nederlander heeft misschien verleerd dat hun voorvaderen daar voor gestreden hebben en er armoe voor geleden hebben om deze ook voor ons (hun nageslacht) te verwerven.
Ook al zitten wij nu diep in de ellende laat mij dit niet koud en ben ik daar mee bezig.
Het is immers toch ook zo, dat wat wij nu toestaan, ons eigen nageslacht….onze kinderen en kleinkinderen ermee verder moeten leven.
Ik weet die verhalen van mijn opa in grote trekken nog, en wat mij daar het meest van bij is gebleven is dat er toen een enorme solidariteit was onder de werkmensen die stuk voor stuk pal stonden voor waar zij in geloofde wat eerlijk was.
Nu soms zie ik gelatenheid bij veel mensen die zeggen, “ze doen in Den Haag toch wat ze zelf willen”, vele mensen zijn het geloof verloren in de regering en denken bovendien dat ze machteloos zijn omdat de politiek toch haar eigen zin doet en niet meer naar het volk luistert.

Ja, en deze regering doet ook al heel lang wat ze zelf willen en daarbij  betaald de arbeider en de zwakkere in onze samenleving al jaren het gelag.
Een voorbeeld daarvan hebben we jaren geleden al gehad van toen nog Minister Hogervorst, die zo nodig het Zorgstelsel moest herzien
en een nieuwe vorm van Zorgverzekering in het leven riep…….vanaf toen zijn de kosten voor het Ziekenfonds met een enorm bedrag gestegen….ondanks dat hij heel wat anders beweerde!
Ieder jaar komt er weer een bedrag bij, deze is nu echt heel duur geworden en bovendien is het ook zo dat we steeds minder vergoed krijgen terwijl we elk jaar wel meer moeten gaan betalen.
Voor het gemak besliste  Hogervorst er toen maar gelijk bij dat de mensen met de hoge inkomens, die particulier verzekerd waren en dat ook best konden betalen dat niet langer hoefde maar ook van de gewone verzekering mochten mee profiteren.
Dat was volgens mij in 2006, dat hij dat nieuwe Zorgstelsel heeft ingevoerd…wat volgens hem goed was voor de concurrentie en ten goede kwam van de cliënt.
De enigste die er beter van geworden is, zijn degene die niet langer particulier verzekerd hoefde te zijn en de mensen met een klein salaris en de zwakkere in de samenleving zijn de dupe geworden.
Zij betalen zich groen en geel en wat ze verder er van merken is dat ze er steeds minder, nog vergoed krijgen.
Dure premies en een eigen risico bedrag wat je eerst op moet maken.
Mensen die chronisch medicijnen moeten gebruiken hebben de kosten van het eigen risico altijd, en ze hebben dat vaak het eerste kwartaal van het jaar al als extra kosten.
Dus ook mensen zoals gehandicapten, ouderen en mensen zoals mijn man….dus de zwakke in onze samenleving betalen ook hier weer extra geld bovenop die dure premie, wat ze eigenlijk helemaal niet kunnen missen.
Even ter verduidelijking, Hogervost was toen minister in een Balkenende kabinet!!

En dan bijvoorbeeld Wouter Bos, die nog steeds zijn handen wast in onschuld,  niets doet als er weer grote bonussen aan de “heren”worden gegeven en er schandalige hoge salarissen worden uitbetaald.
En vervolgens al lang weet dat er in de bank wereld van alles mis is en er woeker winsten worden gevraagd…en dan nog steeds geen maatregelen neemt.
En deze zelfde meneer die zegt dat hij staat voor idealen, stemt dan toe in verhoging van de A.O. W leeftijd.
Als je de jaren terug kijkt dan is er bij de hoge heren inclusief dit kabinet een hele graaiers cultuur ontstaan.Maar toch ik ben er ook van overtuigt, dat als alle arbeiders weer opnieuw solidair de handen ineen slaan en een vuist maken tegen al dat onrecht dat we dit met zijn allen een halt toe kunnen roepen.