Vanaf nu gaat het bergafwaarts met ons beide, we zijn nerveus over de toekomst en functioneren niet goed meer.
Iedere week hebben we nu samen een afspraak bij Dokter P. de vervangend huisarts om daar ons verhaal een beetje kwijt te kunnen en steun te zoeken.
Hij is één keer ingevallen voor onze eigen huisarts dus lijkt het ons het beste om bij hem voor dit te blijven daar hij er nu bekend mee is.
Dokter P. heeft mijn man een slaapmiddel voor geschreven, maar het werkt niet goed.
Ook heeft hij hem een kalmeringsmiddel voor geschreven om een beetje tot rust te komen.
Wekelijks hebben we ook een afspraak met de maatschappelijk werker, we proberen heel hard op de been te blijven maar het is moeilijk.
Mijn man is een zwijgzame in zichzelf gekeerde man geworden die geen raad weet met zich zelf.
Onze toekomst is heel onzeker geworden, we hebben geen idee hoe dit gaat eindigen.
En beide zijn we heel bang van die black-outs, deze komen steeds vaker en later herinnert hij zich er maar weinig van…..ik maak mij heel erg zorgen om hem.
Hoe langer het duurt, hoe meer risico we lopen met dat we niets betaald krijgen als ze bij dat oordeel vinden dat mijn man niet ziek zou zijn.
Vandaag met de post zijn er twee brieven binnen gekomen, beide met de uitslag of het ontslag van mijn man is goed gekeurd door het UWV.
Al die tijd hadden we nog een beetje hoop dat het UWV niet akkoord zou gaan, omdat mijn man met zijn 57 jaar en twee nieuwe hartkleppen vrijwel geen kans meer heeft op de arbeidsmarkt.
Bovendien heeft zijn werkgever nog steeds werk voor de mensen op de werkvloer, vandaar ons sprankje hoop.
Het UWV heeft het ontslag van mijn man tot onze verbijstering Goed Gekeurd!!
We wisten diep van binnen dat dit kon komen, maar toch was het een vreselijke klap!
Deze middag stort mijn man volkomen in, hij zegt het gevoel te hebben nu nergens meer goed voor te zijn.
En vindt dat hij nu definitief buiten de maatschappij geplaatst wordt….roept vertwijfeld “waar dien ik nu nog voor op deze aarde als ik niet eens een kans krijg om op mijn leeftijd mijn eigen brood te verdienen”.
Ik kan u zeggen, het doet verschrikkelijk pijn om je man zo vertwijfeld te zien.
En ja, ik kan heel hard roepen dat hij voor mijn de waardevolste man is die op deze aarde rond loopt…….maar hij ervaart het alsof hij waardeloos geworden is.
Uiteindelijk hebben we samen een potje zitten janken…..en daarna geprobeerd ons weer een beetje bijeen te rapen.
Je moet naar het UWV bellen om een persoonlijke werkcoach te krijgen.
Een CV maken van het werk verleden van mijn man, voor hem is dat een werk verleden van 40 jaar, dus dat valt niet mee.
Vervolgens moet je een ellen lange aanvraag invullen en allerlei papieren meezenden voor je WW uitkering.
Met dit zijn we een hele dag bezig geweest om alles naar behoren ingevuld te krijgen.
Van de WW aanvraag kregen we meteen al bericht dat we ook loonstroken mee moeten zenden, van Mei, Juni en Juli en Augustus.
Binnen een week inzenden anders gaat de aanvraag niet door schrijven ze, maar we hebben die loonstroken toch nog niet hoe kan je ze dan inzenden…..het is nu nog geen eens eind mei!
Ten einde raad dan alleen de loonstrook die we hebben op dit moment, we hebben er verder nog niets van gehoord….hopelijk begrijpen ze daar dat we die nog niet Kunnen hebben.
Natuurlijk hebben wij haar raad opgevolgd en zijn aan het bellen gegaan.
Maar dat is pas echt een lijdensweg, we hebben 5 dagen achter elkaar gebeld en iedere keer kregen we een nieuw iemand aan de lijn van het UWV.
Nooit belde iemand dan ook maar de andere dag terug…..
We hebben zelf steeds weer gebeld op 25, 26, 27, 28 en 29 Mei!!
Op vrijdag 29 mei zijn we het zo zat geworden dat we uiteindelijk een officiële klacht hebben ingediend bij het UWV!
Hopelijk heeft dit dan misschien resultaat dachten we, want op vrijdag 29 mei zeiden ze dat ze vanwege de Pinksterdagen pas op Dinsdag daarna terug zouden bellen.
U begrijpt het al….die dinsdag heeft ook niemand terug gebeld.
In de brief staat dat mijn man moet komen op 4 juni 2009.
Dat mijn man een legitimatie moet mee brengen en eventueel medicijnen die hij slikt.Onbegrijpelijk, vijf dagen lang hadden we gebeld, niemand kon iets vinden en vanuit het niets kwam daar toch ineens die uitnodiging….echt ongelooflijk.
Blijkbaar werken ze daar allemaal langs elkaar heen.
Maar we zijn dankbaar dat we nu een concrete datum hebben.
leest u in 9.Consult Deskundigenoordeel…….