Archief | juli 2009

14 Officiële uitslag arbo consult

In 13. Terug naar de Arbo Arts heeft u kunnen lezen wat de arts van het arbo consult gezegd had en dat de papieren ter bevestiging van dit bezoek nog even langer op zich zouden laten wachten omdat hij het met het team moest bespreken.
Nu dat langer wachten werd plotseling ineens heel kortwel te verstaan dezelfde dag nog.

1 Juli 2009

Middags met de mail krijgen we plotseling toch heel snel de officiële papieren binnen van het consult bij de arbo arts.
We hebben het gelezen.ONGELOOFLIJK.daar in gaat die arts zich opnieuw beroepen op de STECR richtlijnen en zegt honderd graden anders als die zelfde ochtend tegen ons!!!
We zaten aan onze stoel genageld niet in staat nog iets te zeggen, hoe kan dit toch mogelijk zijn, dat die arts in zon korte tijd twee totaal verschillende dingen zegt.
Hij zegt daarin nu opnieuw dat mijn man niet ziek is, dit is echt te zot voor woorden als ik er zelf niet bij was geweest had ik het niet kunnen geloven.
Het enigste wat hij wel beaamt is dat de STECR richtlijnen nog steeds niet allemaal zijn opgevolgd
en daar bedoelt hij mee dat de werkgever al die weken heeft geweigerd de Mediation te doen terwijl wij daar wel op aangedrongen hebben.

En wat die STERC richtlijnen betreft, dat heb ik vorige hoofdstukken ook al uitgelegd.het overleg met zijn teammoet ik nu aannemen is eigenlijk overleg met de werkgever.
Ik snap niet dat die man als arts dit met zijn geweten overeen kan komen om op zon manier arts te zijn, ik had altijd gedacht dat een arts ook een arbo arts integer te werk gaat.nu denk ik dat niet meer.
Volgens mij is dit een arts die zich laat ringeloren door de werkgever.maar ja daar wordt hij tenslotte ook door betaald.blijkbaar.

Mijn man vliegt de kamer uit na dit gelezen te hebben om tot zichzelf te komen en ik.ik ben ziedend op het systeem en de maatschappij ik heb er nu echt mijn buik vol van dat het mogelijk is dat mijn man zo behandeld wordt.
Hoe kan een arts zo liegen tegen ons die ochtend dat we bij hem op consult waren???
Het spreekt voor zich dat ik dit rapport gelijk heb door gestuurd naar onze advocaat met de nodige regels wat ik hier van vind.

De rest van de dag zijn we beide lam geslagen en weten niet meer wie we nu ooit nog moeten geloven.
Dezelfde avond wordt mijn man opnieuw weer helemaal niet lekker, de stress is hem te veel geworden.
De daar op volgende vijf dagen horen we niets van niemand niet ook onze advocaat daar horen we niets van.
We proberen zo goed we kunnen overeind te blijven maar het vertrouwen in deze maatschappij zakt steeds verder en verder.
We begrijpen beide deze wereld niet meer en voelen ons diep ellendig.
Worden we nu onterecht door iedereen in de steek gelaten vragen wij ons af.het wordt ons beide nu echt te veel.

3 Juli 2009

We horen gelukkig iets van onze advocaat, ze mailt ons het volgende,

Uw mails heb ik in goede orde ontvangen en ik ben inmiddels bezig met een advocaat (de heer M. H.. van d Advocaten). Deze advocaat heeft de zaak overgenomen van de heer D en is nu de gemachtigde van de werkgever. Het gesprek dat ik vanochtend heb gehad was vrij positief. Aanstaande maandag hoor ik hopelijk meer.

Ik houd u op de hoogte

We zijn enorm opgelucht in ieder geval iets van onze advocaat te horen en het klinkt positief, hoewel we ons gedegen voor houden nergens maar dan ook nergens meer op te rekenen.

Uiteindelijk na vijf afschuwelijke lange dagen na dat vernietigende rapport van die arbo arts, krijgen we nogmaals een mail van onze advocaat.

7 Juli 2009

In de mail een kleine toelichting van onze advocaat, deze luidt als volgt:Bijgaande mail ontving ik zojuist. Ik ga er vanuit dat u binnen elke dagen over uw loon kan beschikken.

In de bijlage van die mail zit een brief van de advocaat van de werkgever van mijn man, hij schrijft,

Inmiddels heb ik de kwestie met mijn cliënte besproken.

Duidelijk is dat de bedrijfsarts en de UWV-arts het oneens zijn over de vraag of uw cliënt op 13 mei 2009 arbeidsgeschikt was. Mijn cliënte heeft besloten het oordeel van de UWV-arts te volgen en zal nog deze week het verschuldigde loon aan uw cliënt voldoen. Niettemin zal mijn cliënte het advies van de bedrijfsarts opvolgen en een mediationtraject opstarten. Mijn cliënte gaat ervan uit dat uw cliënt daar voor de volle honderd procent aan zal meewerken.

Met betrekking tot de mogelijke vordering wegens kennelijk onredelijk ontslag geef ik u nog mee dat het in eerste instantie niet de bedoeling van mijn cliënte is geweest een ontslagvergunning wegens bedrijfseconomische omstandigheden voor uw cliënt aan te vragen. Het huidige afspiegelingsbeginsel, in tegenstelling tot het daarvoor geldende anciënniteitbeginsel, heeft haar echter geen andere keuze gelaten. Samen met mijn cliënte ben ik dan ook van mening dat het ontslag feitelijk niet als kennelijk onredelijk kan worden gekwalificeerd.

Ik vertrouw u hiermee voldoende te hebben geïnformeerd.

Mediationnu na al die weken wil hij die ineens wel terwijl hij al die tijd dat heeft geweigerd.
Hoewel hij wil nu misschien zijn goede wil tonen na al die vuile streken en denkt dat, dat dan nog zal kunnen werken.wij denken dat dit veel te laat is maar zullen vanzelfsprekend onze volle medewerking daar aan verlenen.
Voor de rest, ach deze advocaat schrijft wat hem gedicteert wordt door de werkgever en daar is alles mee gezegd.

Onze advocaat heeft gelijk terug gereageerd op deze brief, het antwoord luidt als volgt,

Geachte heer,

Graag wil ik reageren op uw mailbericht van hedenochtend. Ik ga er vanuit dat de heer ….. uiterlijk aanstaande vrijdag zijn loon over de maand juni op zijn rekening heeft staan.

Voor wat betreft de procedure kennelijk onredelijk ontslag geeft u aan dat daar de heer . slechts door toepassing van het afspiegelingsbeginsel degene is geweest waarvoor ontslag is aangevraagd, en dit eigenlijk niet de keus van uw cliënte was, er geen sprake kan zijn van kennelijk onredelijkheid. Allereerst wil ik opmerken dat werkgever de gelegenheid heeft gehad om af te wijken van het afspiegelingsbeginsel; zo is de heer bijvoorbeeld een vakman met veel ervaring.
Uw cliënte heeft niet voor deze mogelijkheid gekozen.
Ik ben van mening dat er wel degelijk gronden zijn voor een kennelijk onredelijk ontslag. Er is in dit geval sprake van een zeer lang dienstverband en weinig kansen op de arbeidsmarkt terwijl er op geen enkele wijze een financiële voorziening is getroffen. Dat werkgever de heer . liever niet had ontslagen staat hier los van. Deze stellingname trekt de heer overigens zeer in twijfel, maar dit terzijde.

FNV Bondgenoten zal derhalve namens de heer een procedure opstarten. Het spijt mij dat het niet mogelijk is gebleken een en ander in der minne te regelen.

Wij begrijpen uit deze mail wisseling, waar we een kopie van kregen dat we nu in ieder geval ziektegeld zullen krijgen.tenminste wij denken nu Eerst zien en dan Geloven!!
Wat we hier ook begrijpen is dat onze advocaat verschillende voorstellen heeft gedaan naar de werkgever toe en deze heeft ze blijkbaar allemaal af gewezen, maar ja daar kijken we niet meer van op.
Heel hard kwam bij ons wel aan dat onze advocaat schrijft, dat de werkgever alle gelegenheid heeft gehad om mijn man niet te ontslaan maar daar geen gebruik van heeft gemaakt.
We vinden het dan ook absoluut terecht dat het FNV een procedure opstart tegen de werkgever van mijn man.hij heeft haar toch immers verder geen andere keus over gelaten!

Op 9 juli stond uiteindelijk het achterstallige ziektegeld op onze rekening.wel een opluchting dat zeker.
We zijn dan ook onze advocaat zeer dankbaar dat in dit, gerechtigheid is geschied.

Het Gedicht wat bij dit verhaal hoort kunt u Hier…..Lezen.

Hoe dit verder gaat leest u in 15. De Grote Verwarring

13.Terug naar de Arbo Arts

jul13

De tijd verstrijkt verder in afwachting dat mijn man opnieuw naar het consult van de arbo arts moet.
Geen makkelijk tijd, dat ook want in ons achterhoofd hebben we toch zoiets vantja dezelfde arts als die binnen vier minuten achter zijn bureau kon zien de vorige keer dat mijn man volgens hem niet ziek was.
En ook dat dit dezelfde arts is die op zijn vingers getikt is door de arts van het UWV, het Deskundigenoordeel, wij denken, daar zal hij ook niet blij mee zijn!
In hoe verre is deze arts zo eerlijk en professioneel, dat hij nu weer met een open vizier opnieuw kan kijken naar mijn man.

30 Juni 2009

Ondertussen is de maand verstreken en we hebben geen ziektegeld gekregen.
Al de dagen ervoor hadden we nog hoop en elke dag hebben we op de rekening gekekenmaar nee hoor hij heeft ondanks de uitslag van het Deskundigenoordeel geen ziektegeld gestort.
Onbegrijpelijk maar waarhebben we nog niet genoeg mee gemaakt?
Zoals afgesproken, hebben we geld van ons spaarpotje gebruikt om daar onze rekeningen van te betalen er zit niks anders op om het dan maar zo te doen.

Je zal het altijd zien, deze maand zat er ook nog een extra rekening bij.
Tenslotte moeten we wel de rekeningen op tijd betalen, anders komen we in nog meer problemen.
Voor de rest zijn we vast van plan om zo zuinig mogelijk te zijn met de boodschappen voor het eten.
Hoe lang kunnen we dit, nu ik kan u verzekeren niet lang!
We hebben meteen aan de secretaresse laten weten dat mijn man geen ziektegeld heeft gehad en deze zou het onmiddellijk door geven aan onze advocaat.
in de hoop dat die iets kan doen.
De dagen die daar op volgde hoorde we echter niets, wel begrijpelijk want onze advocaat was tenslotte officieel nog met vakantie.
Toch dat niets horen vreet vreselijk aan ons beide.
De volgende dag moeten we ook nog naar die arbo afspraak dus het is allemaal heel zwaar.

1 Juli 2009

Vandaag is de arbo afspraak van dat consult bij die arbo artsdezelfde arts als die hem de vorige keer niet ziek vond.
We hebben er erg weinig vertrouwen in en denken dat deze arts om te beginnen al niet bepaald blij zal zijn mijn man weer te zien vanwege dat hij in zijn ongelijk is gesteld door het Deskundigenoordeel.
We zijn vroeg op pad gegaan want we willen zeker niet te laat komen, maar dat hadden we ons kunnen besparen.

Toen we daar aankwamen hebben ze ons heel lang laten wachteneen eeuwigheid.
Uiteindelijk riep die arts ons binnen en was uiterst vriendelijk.
Hij vroeg alleen wat globale vragen over het conflict wat mijn man heeft met zijn werkgever in eerste instantie.

Daarna zei ik hem dat mijn man dus echt ziek is en kwakte de medicijnen op het bureau om dat te laten zien.
Hij heeft dat genoteerd en zei er verder weinig over.
Vervolgens zei ik hem wat voor een lekkere werkgever mijn man heeft en dat we nu bij de arbo dienst zitten terwijl hij mijn man geen ziektegeld betaald.
Wel raar zeg ik hem, aan de ene kant ontkent hij dat mijn man ziek is en vervolgens laat hij mijn man oproepen voor een consult bij de arbo arts.
Waarop die arts zei, dat het hem echt speet maar dat hij de werkgever niet kon dwingen om mijn man te betalen.
Ook zei hij, ik mag het eigenlijk niet zeggen maar ik zou maar aan mijn advocaat vragen een procedure te starten tegen de werkgever.

Toen was ik het dus echt zat en heb hem gevraagd of hij bericht had gehad van de arts van het Deskundigenoordeel omdat hij er nog steeds geen woord over zei!!
Ja hoor zei hij en hij zei..ik citeer,ik ga in principe mee in dat oordeel.
Waarop ik zei dat hij toch zo aan mijn man kon zien dat deze er beroerd aan toe is, dat mijn man al maanden niet goed meer kan functioneren.
De arts zei toen ook dat hij wel ziet dat mijn man zo niet aan het werk kan.
Daarna is er nog wat heen en weer gepraat en zei hij, dat het wel even kan duren voor we de papieren over dit consult thuis krijgen omdat hij dat nog in zijn team moet bespreken.

Daarna zijn we naar huis gegaan, in ieder geval met de zekerheid dat die arts ons gezegd had mee te gaan in het oordeel van de deskundigen arts van het UWV.
Thuis gekomen zijn we beide opgelucht dat die arbo arts er nu tenminste anders over denkt en beaamt dat mijn man op dit moment arbeidsongeschikt is.

Het eerste wat ik deed toen we thuis kwamen is, de secretaresse mailen om te laten weten aan onze advocaat dat de arbo arts mee gaat in het oordeel van de deskundigen arts van het UWV.
Hopelijk gaat nu de werkgever over tot betalen van het ziektegeld!

Zoals die arbo arts al zei, de papieren zullen nog even op zich laten wachtenhoe lang.
dat leest u in 14. Officiële uitslag arbo consult.

Het Gedicht wat bij dit verhaal hoort kunt u Hier….. vinden.

12. STECR richtlijnen

jul13

21 Juni 2009

Zoals ik in het laatste gedeelte van verhaal 11 ook schrijf, hebben we een officiële excuus brief gekregen van het UWV als antwoord op onze klacht.
Persoonlijk vind ik dit wel netjes, tenslotte is het ook zo dat ze in deze tijd een ontzettende hoge werkdruk hebben bij het UWV, nu er zo veel mensen ontslagen worden.
Maar wij blijven wel met de ellende zitten dat door dat lange weg blijven van het Deskundigenoordeel de werkgever blijft weigeren om het ziektegeld uit te betalen.
En tja, wij zijn niet bemiddeld of hebben een grote spaarpot, dus wat nu..
De komende maand kunnen we wel van ons kleine spaarpotje de rekeningen betalen en we kunnen zo goedkoop mogelijk eten.
Maar als dit voort gaat duren kunnen we dit nooit opvangen.

Onze advocaat is met vakantie, maar heeft gezegd dat als het ziektegeld niet gestort is de laatste dag van de maand, dat we dat onmiddellijk moeten melden aan haar secretaresse.
En deze zorgt er dan voor dat onze advocaat het te horen krijgt.
We nemen zonder meer aan als dat het geval is, dat onze advocaat zeker in actie zal komen en hebben onze hoop op haar gevestigd.
Om eerlijk te zijn hopen we , ik denk tegen beter weten in dat die werkgever het ziektegeld nu gaat storten nu het oordeel van het UWV is dat mijn man wel degelijk arbeidsongeschikt is.
Maar zoals ik al eerder zei, deze werkgever is niet bepaald een beste dus we verwachten nog steeds dat hij misschien geen ziektegeld betaald.

We hebben daarom al onze rekeningen van de komende maand bij elkaar gezocht en opgeteld, om te kijken of we genoeg hebben op de spaarrekening om deze te betalen.
Gelukkig is dat zo, hoewel er niet veel over blijft als we alles betaald hebben.
Voordat onze advocaat met vakantie ging, hebben we nog aan haar gevraagd via de mail of het mogelijk is om een tijdelijke bijstanduitkering aan te vragen indien we te kort komen.
Maar daar hebben we nog geen antwoord op gekregen.

Wij wonen in een huurhuis en je wordt er tegenwoordig snel uit je huis gezet als je de huur niet kan betalen en we weten niet hoe lang dit gaat duren vandaar toch deze vraag aan onze advocaat.
Eigenlijk is het van de zotte dat je door toedoen van zon werkgever het risico loopt om ook nog eens uit je huis gezet te worden.
We willen er in ieder geval alles aan doen om dit te voorkomen.
Maar toch is het een feit dat dit op die manier helemaal buiten je schuld om kan gebeuren.
Ik denk ook nu pas heel duidelijk dat er veel mensen misschien wel in dezelfde positie kunnen zitten als wij, en erger nog dat ze daardoor hun woning kwijt raken buiten hun eigen schuld om.

Het is een schande dat hier in Nederland de werknemers daar niet beter tegen beschermd worden.
Tegenwoordig lijkt het wel of ze van hogerhand in Den Haag de werkgevers alle rechten geven en de werknemer weer Jan met de pet in de hand willen makenecht schandalig.
Als de werkgever geen werknemers had die zich uit de naad werkt voor hen zijn ze toch zeker nergens..

23 Juni 2009

Middags met de post horen we voor het eerst weer iets, deze keer tot onze verbazing opnieuw een uitnodiging van die arbodienst om op 1 Juli 2009 te komen op het spreekuur.
Opmerkelijk is, dat mijn man bij diezelfde arbo arts moet komen, als de vorige keer.
Dezelfde arts die toen zei dat volgens de STECR richtlijnen mijn man niet ziek gezien kan worden deze arts heeft de uitslag van het Deskundigenoordeel ook toe gestuurd gehad.
En.deze arts daar moet mijn man nu opnieuw naar toe
Ik ben online eens even wezen kijken wat die STECR richtlijnen dan wel zijn, u kunt dat lezen op de onderstaande link.

Lees Hier de STECR Richtlijnen…….

Volgens mij een nogal onsympathieke regeling tegenover werknemers, gemaakt op het voordeel van werkgevers.
Door deze arbo dienst wel heel erg steriel gebruikt en zeker geen rekening gehouden met de diagnose van de huisarts en maatschappelijk werker.
Bij mij komt die regeling over, als dat je een burn-out hebt of overspannen bent en daar echt ziek van bent, dan ben je volgens hun gewoon in staat zo snel mogelijk weer te gaan werken.
In het geval van mijn man was dat 14 dagen volgens die arts.
De meest opvallende alles zeggende regel die ik daar lees is en ik citeer hem letterlijk,

Werknemers en bedrijven kunnen eisen stellen aan de aanpak door arboprofessionals, meestal bedrijfsartsen.

Ik denk, deze zin hoef ik verder niet uit te leggen.deze spreekt voor zich!!
Als deze arts die STECR richtlijnen nog steeds hanteert dan komen we bij die arbo arts geen steek verder.
Hoewel hij ook de mogelijkheid heeft om van die richtlijnen af te wijken, zoals ik daar gelezen heb is de vraag of hij daar gebruik van zal maken.
Aangezien werkgevers blijkbaar wettelijk het recht hebben zich daar in te mengen, zoals ik hier boven in die zin heb laten zien.
Wat blijft er dan voor rechten over voor de werknemersweinig toch!!
Je voelt je aan de goden(werkgevers) overgeleverd en in het geval van mijn man is de werkgever de oorzaak dat hij zo ziek is geworden.
Niet vanwege het ontslag, maar vanwege hoe hij behandeld wordt de tijd daarna!
Volgens mij komt het er op neer, dat een arbo arts in zon geval nooit onpartijdig kan zijn, daar er inmenging van de werkgever wordt toe gestaan.
En ja, ik zei het al eerder, deze arts wordt betaald door de werkgever.

We hopen dat de arbo arts gebruik zal maken van het feit dat hij van de regeling mag afwijken.
Tenslotte weegt het Deskundigenoordeel toch zwaar mee in deze.
Of dat zo is zien we op 1 Juli als mijn man op spreekuur moet komen.

Hoe dit afloopt leest u in 13. Terug naar de Arbo Arts.

11.Geen Ziektegeld

jul2

We krijgen geen rust, elke dag is er wel iets wat onze gedachte bezig houd.

15 Juni 2009-07-2009

Op deze dag krijgen we opnieuw een brief van zijn werkgever met de volgende tekst.

Wij hebben geen bericht ontvangen na ons schrijven van 9 juni jl.
Na intensievere informatie dij de Arbo dienst is gebleken dat uw ziektemelding van 11 mei
niet werd geaccepteerd, dus na uw verzoek aan ons op 12 mei jl. Had u minimaal 13 mei jl. uw werkzaamheden moeten hervatten, zodat wij vanaf deze datum het verzuim als ongeoorloofd verzuim registreren met de bijbehorende opschortingen.

Alsnog nodigen wij u a.s donderdag 18 juni s morgens om 10.30 uur uit bij ons op kantoor nogmaals het één en ander te bespreken hoe het nu verder moet.

Wat valt er nu nog te bespreken met een werkgever die zon brief stuurt, terwijl mijn man zo ziek is.
Mijn man niet meer bij machte ook maar iets te doen, dus heb ik zelf contact opgenomen met onze advocaat, om te vragen wat ons nu te doen staat gezien mijn man deze confrontatie met dat heerschap niet meer aan kan.
Waarop zei antwoordde dat zij zelf de werkgever een antwoord zal geven op deze brief zodat mijn man dit niet nogmaals hoeft door te maken.
Zij schreef de werkgever het volgende antwoord.

Namens de heer H.. wil ik reageren op uw schrijven van 15 juni 2009.

In deze brief geeft u aan dat het u gebleken is dat de ziekmelding van 11 mei 2009 niet door de Arbo-dienst is geaccepteerd.

Volgens u had de heer H….. zich dus uiterlijk op maandag 13 mei op het bedrijf moeten melden voor het hervatten van zijn werkzaamheden.

Dit is echter onjuist. In hetzelfde mailbericht waarin de heer H.. zich ziek meldt, meldt hij u dat hij een deskundigenoordeel bij het UWV heeft aangevraagd.
Het gevolg van dit deskundigenoordeel is dat de heer Hulspas zijn werkzaamheden niet hoefde te hervatten per 13 mei 2009.
De heer H.. is namelijk van mening dat hij ook na 13 mei 2009 arbeidsongeschikt is. De heer H had zich niet per 11 mei 2009 ziek hoeven melden.
Tot op heden heeft het UWV helaas nog geen beslissing inzake het aangevraagde deskundigenoordeel genomen.

Zolang er geen beslissing is genomen, mag de heer H thuisblijven, hij is namelijk van mening dat hij ziek is.

Er is derhalve geen sprake van ongeoorloofd verzuim.

Het spreekt voor zich dat de heer H.. contact met u opneemt zodra hij de uitslag van het UWV heeft ontvangen.

Beide waren we heel dankbaar dat onze advocaat dit nu van ons over neemt, daar we haast niet meer kunnen en totaal opgebrand raken.
op deze manier krijgt mijn man ook totaal geen gelegenheid om een beetje tot zich zelf te komen , laat staan dat hij opgeknapt genoeg raakt om te gaan werken.

19 Juni 2009Onze advocaat heeft een paar dagen vrij gehad en zo juist hebben wij contact met haar gehad.
Ze zegt een brief gehad te hebben van de werkgever van mijn man, in de periode dat zij vrij was.
Bij het FNV hebben ze toen aan de werkgever laten weten dat onze advocaat een paar dagen vrij was en daarna wel zou reageren op die brief.
Dat is dan zon standaard bericht die ik zelf ook heb gekregen toen onze advocaat wel eens afwezig was als ik gemaild had naar haar.
Die brief van de werkgever dateert van 17 juni, toen zij vrij was en daar staat het volgende in.

Geachte Mevrouw..

Het is juist dat Mevrouw H.ons een mail heeft doen toekomen aan de Beste Lezer, dit per 8 mei jl. de inhoud is u en ons dan ook verder bekend.

Echter wegens de zeer lange periode van uitblijven van communicatie, hebben we 9 juni jl. en 15 juni jl. hierop moeten reageren, ook omdat wij met Regels van onze Arbo dienst en ziektekostenverzekering te maken hebben.

Het zou allemaal wat duidelijker en netter geweest zijn, indien de Heer H., het UWV of u een bevestiging had gegeven of dit daadwerkelijk in behandeling is en in welke periode de behandeling en eventuele uitslag mogen verwachten.
Het bevreemd ons dan ook dat er blijkbaar na 6 weken nog steeds niets is gebeurt.
en houden ons dan ook vast aan het schrijven van 15 juni jl.
We zien de heer H.. a.s donderdag om 10.30 bij ons op kantoor.

Tja, die brief kreeg onze advocaat dus te laat te zien, dus kon ze ons ook niet op tijd verwittigen.
En dat het Deskundigenoordeel zo lang op zich laat wachten, daar kunnen wij natuurlijk ook niets aan doen.
Uiteindelijk heeft onze advocaat ook vaak geprobeerd te bellen naar het UWV waar die uitslag nu bleef.
Ook zei is door het UWV dagen lang aan het lijntje gehouden en heeft toen ten einde raad ook een officiële klacht ingediend bij het UWV!
Ook onze huisarts die zag dat mijn man nu helemaal instortte heeft geprobeerd om contact te maken, hij kon het onrecht wat ons aangedaan wordt niet langer aanzien.

Zoals ik hier boven al schrijf, was de datum van dat mijn man daar weer op kantoor moest komen al verstreken.
De advocaat heeft dezelfde dag dat zij weer op kantoor was meteen geantwoord op die brief naar de werkgever toe.
Dat antwoord luidde als volgt.

Datum 19 juni 2009

Geachte heer,

Namens mijn cliënt, de heer H.. wonende te Vlaardingen bericht ik u als volgt.

Zoals bij u bekend kon en kan de heer H.. zich niet vinden in de beslissing van de arbodienst om hem per 13 mei jl. als volledig arbeidsgeschikt te beschouwen.

Reeds op 6 mei 2009 heeft de heer H.. een deskundigenoordeel aangevraagd bij het UWV.

Gisteren, 18 juni 2009, ben ik, als gemachtigde van de heer H.., gebeld door de heer C., verzekeringsarts van het UWV. De heer C. gaf aan dat de heer H.. ook na 13 mei 2009 arbeidsongeschikt is.

De officiële beslissing zal binnenkort aan de heer H.. en aan u worden toegezonden.

Vorenstaande heeft als gevolg dat er geen sprake mag zijn van een loonopschorting en ik verzoek u dan ook dringend voor een tijdige betaling van het volledige loon van de heer H.. zorg te dragen.

Voor de volledigheid deel ik u mee dat ik deze brief tevens naar uw advocaat, de heer D., zend.

Wij kregen een kopie van deze brief van onze advocaat, zodat we het ook meteen wisten dat die uitslag er nu aankomt.
En dat er eindelijk gerechtigheid geschied, dat die arts van het UWV wel degelijk geconstateerd heeft dat mijn man ziek is en arbeidsongeschikt.
We hebben samen een traan weg gepinkt van opluchting dat er eindelijk iemand is die mijn man gewoon geloofd!

Daarna is onze advocaat met vakantie gegaan ze heeft ons nog een mail gestuurd waar we ons kunnen vervoegen als we hulp nodig hadden.
Nu is voor ons de vraag of de werkgever nu eindelijk het ziektegeld gaat storten, want we hebben geen ziektegeld meer gekregen en onze spaarpot is maar klein.
Uiteindelijk zal hij het toch nu moeten gaan betalen denken wij!
Maar zoals u in mijn verhaal ook kan lezen is deze werkgever niet zo’n beste, dus we verwachten nog wel het één en ander.
Onze advocaat heeft gezegd dat als hij niet betaald wij dat onmiddellijk door moeten geven aan haar secretaresse.
We hopen heel hard dat dit niet nodig zal zijn natuurlijk maar hebben er weinig vertrouwen in.

20 Juni 2009

Op 20juni 2009 kregen we de officiële uitslag binnen van het Deskundigenoordeel dat was op zaterdag.
In deze brief staat ook dat er een kopie is gestuurd naar de werkgever en de desbetreffende arbodienst.

Dus beide zijn nu hier van op de hoogte.We kregen ook nog een tweede brief met een excuus van het UWV dat het zo heel lang geduurd heeft voor het Deskundigenoordeel rond was.
We weten niet wat er nu verder gaat gebeuren en wachten even af.

Het vervolg leest u in 12. STECR Richtlijnen……

10. Mijn Verjaardag…

jul2

Vanaf nu is het wachten op de uitslag van het Deskundigenoordeel.

Omdat de aanvraag zo lang onder weg is geweestvanaf 6 mei en het nu ik dit schrijf al 7 juni is
lopen we al weken lang een extra risico, die niet nodig was geweest als het UWV eerder die aanvraag behandeld had.
De normale termijn voor zo iets is 2 tot 3 weken.
En dan hebben we nu nog geen uitslag natuurlijk want we zijn daar kort geleden pas geweest.
De stress is heel hoog op dit moment, dat is de reden dat mijn man steeds wekelijks begeleid wordt door Dokter P. en door de maatschappelijk werker.
Ook hebben we nu wat vaker contact met de advocaat van de bond, hoewel zij overbelast is door het vele werk dat zij heeft op dit moment.
Daardoor, kunnen we alleen contact maken via de telefoon en de mail, liever hadden we een keer persoonlijk contact gehad met de advocaat maar helaas kan zij de tijd daar niet voor vrij maken.
We hebben daar natuurlijk wel begrip voor, maar in ons geval had het toch fijn geweest om eens één keer
alles persoonlijk in een gesprek met haar door te nemen.
Helaas deze mensen zijn in de tijd waar we nu in zitten ook echt overbelast en komen niet door hun vele werk heen.

9 Juni 2009

De dag dat ik jarig ben, maar ik voel mij niet bepaald vrolijk en we hebben besloten mijn verjaardag wegens de kosten dan maar niet te vieren.
Een trieste dag waarin ik mijzelf heel hard toespreek om geen medelijden met mijzelf te krijgen.
Tenslotte schiet ik daar niets mee op en ik vind dat ik sterk moet blijven voor mijn man en voor de tijd die nog komen gaat.
Ik ben die dag dus gewoon begonnen zoals iedere dag en heb mijn dagelijkse bezigheden op gepakt.
Half op de dag bellen toch onze kinderen op om mij te feliciteren en te laten weten dat ze aan ons denken.
Ik zeg het eerlijk, even kreeg ik toch een dikke keel en heb een traantje gelaten.
In de middag kwamen de kleinkinderen nog om een bloemetje te brengenook toen heel blij natuurlijk.maar ook een heel dubbel gevoel.
Hoe ver kan men zinken dacht ik in zon korte tijd, terwijl je beide altijd hard heb gewerkt in wat voor een maatschappij leven we nu eigenlijk dat een werkgever dit zo maar kan doen!!
Die zelfde middag kregen we ook opnieuw een brief van de werkgever van mijn man met de volgende tekst letterlijk neer gezet!

Hierbij zouden wij graag van je willen vernemen, of je nu in de ziekteverzuimregeling zit of is het anders, dit is kortom niet duidelijk.
Zelfs de arbodienst is hier niet echt duidelijk in, deze spreken van een Mediation regeling.
Laat even weten hoe het zit, zodat wij eventueel een afspraak kunnen maken op kort termijn.

Een leuk extra verjaardag cadeau, dat is het eerste wat ik dacht.
Vervolgens hebben we contact gemaakt met onze advocaat om te vragen of zij dit wil afhandelen, daar wij het niet vertrouwde dat hij schreef dat hij niet weet of mijn man in de ziekteverzuim zit of niet.
Waarop de advocaat antwoordde, dat hij dat zelf maar moet uitzoeken, want hij hoort dat gewoon zelf wel te weten.
Want zegt zij, zo lang het Deskundigenoordeel duurt zit mijn man wel degelijk in de ziekteverzuimregeling.
Alleen als het oordeel negatief uitvalt dan zit de zaak anders.
Wij hoefde volgens haar dan ook zeker verder niet te reageren, gezien hoe we behandeld worden en hoe vreselijk dat vorige gesprek is verlopen.
Uiteindelijk waren we wel dankbaar, dat we daar niet opnieuw naar toe moeten en tja, we hadden hem toch ook niets nieuws kunnen vertellen daar we zelf ook op de uitslag zaten te wachten.

Die zelfde middag, mijn man loopt maar te ijsberen en zegt niets, ik lees het verdriet van zijn gezicht.
Ik stel hem voor om de auto even voor de keukenraam te zetten en dat hij hem dan gaat wassen, zodat hij zijn zinnen even ergens anders op heeft.
Eerst wil hij niet maar uiteindelijk gaat hij toch aan de gang, ik slaak een zucht van verlichting.
Een poosje later, komt hij lijkbleek naar binnen en stamelt dat hij de auto in elkaar heeft gereden.toen had ik het helemaal niet meer, werd boos en begon daarna te huilen en vroeg hem of alles oké was met hem.
Mijn Heer, waar halen we het geld vandaan om dit nog te laten maken, hoe kan dit nu gebeuren.
Hij wist het niet goed en herinnert niet precies hoe..hij zei dat hij hem terug langs de stoep wilde zetten zich niet lekker voelde en even later had hij de auto blijkbaar in zijn achteruit kei hard tegen de boom aan gereden.
Door de klap kwam hij weer een beetje bij zijn positieven en zag wat er gebeurd was.hij kon er dus niets aan doen, hij had waarschijnlijk weer zon black-out gehad.
Welke tegenslagen krijgen we nu nog meerhoeveel nog??

Uiteindelijk een zeer beladen niet gevierde verjaardag met als bonus al weer een rare brief van de werkgever.
We waren beide dankbaar toen die dag om was.
Vlak voor we naar bed gaan krijgt mijn man opnieuw een black-out, hij ziet spierwit zweet als een gek en hoort niet eens meer dat ik tegen hem praat.
Ik ben ook doods bang dat er iets met zijn hart niet goed zal blijven gaan, na enkele minuten komt hij weer een beetje bij zijn positieven en is aanspreekbaar.
We hebben nog tot diep in de nacht op gezeten samen, niet bij machten geen van beide om te slapen.
Vanaf die dag hebben we het gevoel dat het nu heel belangrijk wordt dat die uitslag van het Deskundigenoordeel snel komt, maar wat kan je meer doen als wachten.
Af en aan hebben we steeds contact met de advocaat.
En de andere dag zijn we weer bij dokter P. geweest en middags bij de maatschappelijk werker, mijn man loopt nu op zijn laatste reserves en met mij gaat het niet veel beter.

Hoe dit verder gaat leest u in 11. Geen Ziektegeld.

Mijn kijk op het leven

Gedichten, armoede, Nederland, regeringsbeleid, pijnlijk ontslag, Gre Hulspas,politiek,alzheimer,dementie,ouderen, ziekenfonds